Buona navigazione con NihilScio! | |||||||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
Coniugazione/declinazione
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
|
Coniugazione di: factito, factitas, factitavi, factitatum, factitāre coniugazione: 1 - transitivo - attiva (Ita) = praticare, essere solito fare, dichiarare ripetutamente, esercitare, professare, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego factito tu factitas ille factitat nos factitāmus vos factitātis illi factitant | Io sono solito fare solito fare Tu sei solito fare Egli/Ella/Esso è solito fare Noi siamo solito fare Voi siete solito fare Essi/Esse/Loro sono solito fare |
INDICATIVO | |
Imperfetto | |
ego factitābam tu factitābas ille factitābat nos factitabāmus vos factitabatis illi factitābant | Io ero solito fare Tu eri solito fare Egli/Ella/Esso era solito fare Noi eravamo solito fare Voi eravate solito fare Essi/Esse/Loro erano solito fare |
INDICATIVO | |
Perfetto | |
ego factitavi tu factitavisti, factitasti... ille factitavit nos factitavĭmus vos factitavistis, factitastis... illi factitavērunt, factitarunt, factitavere... | Io fui solito fare Tu fosti solito fare Egli/Ella/Esso fù solito fare Noi fummo solito fare Voi foste solito fare Essi/Esse/Loro furono solito fare |
INDICATIVO | |
Passato prossimo | |
ego factitavi tu factitavisti, factitasti... ille factitavit nos factitavĭmus vos factitavistis, factitastis... illi factitavērunt, factitarunt, factitavere... | Io sono stato solito fare Tu sei stato solito fare Egli/Ella/Esso è stato solito fare Noi siamo stati solito fare Voi siete stati solito fare Essi/Esse/Loro sono stati solito fare |
INDICATIVO | |
Trapassato prossimo | |
ego factitavĕram, factitaram... tu factitavĕras, factitaras... ille factitavĕrat, factitarat... nos factitaverāmus, factitaramus... vos factitaverātis, factitaratis... illi factitaverant, factitarant... | Io ero stato solito fare Tu eri stato solito fare Egli/Ella/Esso era stato solito fare Noi eravamo stati solito fare Voi eravate stati solito fare Essi/Esse/Loro erano stati solito fare |
INDICATIVO | |
Trapassato remoto | |
ego factitavi tu factitavisti, factitasti... ille factitavit nos factitavĭmus vos factitavistis, factitastis... illi factitavērunt, factitarunt, factitavere... | Io fui stato solito fare Tu fosti stato solito fare Egli/Ella/Esso fu stato solito fare Noi fummo stati solito fare Voi foste stati solito fare Essi/Esse/Loro furono stati solito fare |
INDICATIVO | |
Piuccheperfetto | |
ego factitavĕram, factitaram... tu factitavĕras, factitaras... ille factitavĕrat, factitarat... nos factitaverāmus, factitaramus... vos factitaverātis, factitaratis... illi factitaverant, factitarant... | Io ero stato solito fare Tu eri stato solito fare Egli/Ella/Esso era stato solito fare Noi eravamo stati solito fare Voi eravate stati solito fare Essi/Esse/Loro erano stati solito fare |
INDICATIVO | |
Futuro semplice | |
ego factitābo tu factitābis ille factitābit nos factitabĭmus vos factitabĭtis illi factitābunt | Io sarò solito fare Tu sarai solito fare Egli/Ella/Esso sarà solito fare Noi saremo solito fare Voi sarete solito fare Essi/Esse/Loro saranno solito fare |
INDICATIVO | |
Futuro anteriore | |
ego factitavĕro, factitaro... tu factitavĕris, factitaris... ille factitavĕrit, factitarit... nos factitaverĭmus, factitarimus... vos factitaverĭtis, factitaritis... illi factitavĕrint, factitarint... | Io sarò stato solito fare Tu sarai stato solito fare Egli/Ella/Esso sarà stato solito fare Noi saremo stati solito fare Voi sarete stati solito fare Essi/Esse/Loro saranno stati solito fare |
CONGIUNTIVO | |
Presente | |
ego factitem tu factites ille factitet nos factitēmus vos factitētis illi factitent | Io sia solito fare Tu sia solito fare Egli/Ella/Esso sia solito fare Noi siamo solito fare Voi siate solito fare Essi/Esse/Loro siano solito fare |
CONGIUNTIVO | |
Imperfetto | |
ego factitārem tu factitāres ille factitāret nos factitarēmus vos factitarētis illi factitārent | Io fossi solito fare Tu fossi solito fare Egli/Ella/Esso fosse solito fare Noi fossimo solito fare Voi foste solito fare Essi/Esse/Loro fossero solito fare |
CONGIUNTIVO | |
Perfetto | |
ego factitavĕrim, factitarim... tu factitavĕris, factitaris... ille factitavĕrit, factitarit... nos factitaverĭmus, factitarimus... vos factitaverĭtis, factitaritis... illi factitavĕrint, factitarint... | Io sia stato solito fare Tu sia stato solito fare Egli/Ella/Esso sia stato solito fare Noi siamo stati solito fare Voi siate stati solito fare Essi/Esse/Loro siano stati solito fare |
CONGIUNTIVO | |
Piuccheperfetto | |
ego factitavissem, factitassem... tu factitavisses, factitasses... ille factitavisset, factitasset... nos factitavissēmus, factitassemus... vos factitavissētis, factitassetis... illi factitavissent, factitassent... | Io fossi stato solito fare Tu fossi stato solito fare Egli/Ella/Esso fosse stato solito fare Noi fossimo stati solito fare Voi foste stati solito fare Essi/Esse/Loro fossero stati solito fare |
CONDIZIONALE | |
Presente | |
ego factitārem tu factitāres ille factitāret nos factitarēmus vos factitarētis illi factitārent | Io sarei solito fare Tu saresti solito fare Egli/Ella/Esso sarebbe solito fare Noi saremmo solito fare Voi sareste solito fare Essi/Esse/Loro sarebbero solito fare |
CONDIZIONALE | |
Passato | |
ego factitavissem, factitassem... tu factitavisses, factitasses... ille factitavisset, factitasset... nos factitavissēmus, factitassemus... vos factitavissētis, factitassetis... illi factitavissent, factitassent... | Io sarei stato solito fare Tu saresti stato solito fare Egli/Ella/Esso sarebbe stato solito fare Noi saremmo stati solito fare Voi sareste stati solito fare Essi/Esse/Loro sarebbero stati solito fare |
IMPERATIVO | |
Presente | |
factita factitate Futuro factitato factitato factitatote factitanto | sii solito fare siate solito fare sarai solito fare sarà solito fare sarete solito fare saranno solito fare |
INFINITO | |
Presente | |
factitāre | essere solito fare |
INFINITO | |
Perfetto | |
factitavisse, factitasse... | essere stato solito fare |
INFINITO | |
Futuro | |
factitaturum esse, factitaturam esse, factitaturum esse, factitaturos esse, factitaturas esse, factitatura esse... | essere per solito fare |
GERUNDIO | |
factitandi, factitando, factitandum, factitando... | di solito fare ad a solito fare solito fare da, con.. solito fare |
SUPINO | |
factitatum | a/ad solito fare |
PARTICIPIO | significato |
Presente | che è solito fare |
Maschile | |
Singolare | Plurale |
Nom.factitans Gen.factitantis Dat.factitanti Acc.factitantem Voc.factitans Abl.factitante, factitanti... | factitantes factitantium factitantibus factitantes factitantes factitantibus |
Femminile | |
Nom.factitans Gen.factitantis Dat.factitanti Acc.factitantem Voc.factitans Abl.factitante, factitanti... | factitantes factitantium factitantibus factitantes factitantes factitantibus |
Neutro | |
Nom.factitans Gen.factitantis Dat.factitanti Acc.factitans Voc.factitans Abl.factitante, factitanti... | factitantia factitantium factitantibus factitantia factitantia factitantibus |
PARTICIPIO | significato |
Futuro | che sarà |
Maschile | |
Singolare | Plurale |
Nom.factitaturus Gen.factitaturi Dat.factitaturo Acc.factitaturum Voc.factitature Abl.factitaturo | factitaturi factitaturorum factitaturis factitaturos factitaturi factitaturis |
Femminile | |
Nom.factitatura Gen.factitaturae Dat.factitaturae Acc.factitaturam Voc.factitatura Abl.factitatura | factitaturae factitaturarum factitaturis factitaturas factitaturae factitaturis |
Neutro | |
Nom.factitaturum Gen.factitaturi Dat.factitaturo Acc.factitaturum Voc.factitaturum Abl.factitaturo | factitatura factitaturorum factitaturis factitatura factitatura factitaturis |
- Coniugazione completa di factitari Forma passiva |